Leonardo della Notte – Stadsarchief Delft
Gravure van Antony van der Does (1609-1680), naar een zelfportret van Leonard Bramer. (TMS 67961)

Gravure van Antony van der Does (1609-1680), naar een zelfportret van Leonard Bramer. (TMS 67961)

Synode van Zuid-Holland in de grote zaal van het Prinsenhof, 9-19 juli 1743, getekend door A. Terwesten (TMS 64758)

Synode van Zuid-Holland in de grote zaal van het Prinsenhof, 9-19 juli 1743, getekend door A. Terwesten (TMS 64758)

23 april 2021:

Leonardo della Notte

In het Italiaans klinkt alles mooi, vooral de bijnaam van de geboren Delftenaar Leonard Bramer. Hij wil schilder worden en vertrekt in 1615, op zijn achttiende, naar Rome. Meer dan tien jaar leert en werkt hij daar, te midden van talloze andere kunstenaars in spe. Hij is een groot bewonderaar van Caravaggio, de meester die kan toveren met licht en schaduw. Ook Bramer blinkt uit in nachtscènes en krijgt van Italiaanse liefhebbers de bijnaam Leonardo della Notte, Leonard van de Nacht.

In 1629 is Bramer terug in Delft en wordt hij lid van het Sint-Lucasgilde. Hij heeft voorname klanten, onder meer de stadhouderlijke familie. Zo maakt hij wanddecoraties voor het Huis ter Nieuburch in Rijswijk en paleis Honselersdijk. Geen wonder dat hij zich een woning op stand kan veroorloven: Het Wapen van Danzig aan de oostzijde van de Koornmarkt. Hij wordt zelfs lid van de Ridderlijke Broederschap, een vereniging van officieren van de schutterij en andere notabelen.

Behalve nachtelijke taferelen brengt Bramer nog een specialiteit uit Italië mee: het schilderen van fresco’s. Deze techniek, waarbij de verf direct op natte kalk wordt aangebracht, beheersen maar heel weinig Nederlandse kunstenaars. Uit de Delftse archieven is bekend dat Bramer onder meer fresco’s schildert in de hal van zijn buurman Anthony van Bronchorst, het tuinhuis van het Gemeenlandshuis van Delfland en de ‘geschilderde zaal’ van de Doelen aan de Verwersdijk. Geen van deze werken is bewaard, al bezit Museum Prinsenhof wel een drieluikje dat vermoedelijk als ontwerp voor de fresco’s in de Doelen diende.

In datzelfde Prinsenhof bevindt zich ook het grootste werk dat nog van Bramer is overgeleverd: de plafondschildering in de grote zaal met de Hemelvaart van Christus. Ooit waren ook de wanden bedekt met werken van zijn hand, maar die zijn helaas verloren gegaan. We weten wel hoe ze er ongeveer uitzagen, dankzij een tekening van Augustinus Terwesten in het Stadsarchief. Die tekenaar gaat het om de Synode van Zuid-Holland, die in juli 1743 vergadert in het Prinsenhof. Hedendaagse kunsthistorici worden vooral blij van de weergave van het decor.

Inloggen
Share
Tweet
Share