Een Delftse cavalliere

Hugo de Groot is wereldberoemd als rechtsgeleerde – en terecht. Met de bekendheid van zijn verwant Dirck Graswinckel is het een stuk minder gesteld – en dat is eigenlijk wel een beetje jammer. Akkoord, Dirck gaat pas op zijn dertiende naar de Leidse universiteit en niet zoals Hugo op zijn elfde, maar verder mag zijn carrière er best zijn.

Dirck wordt in 1600 in Delft geboren en is dus zeventien jaar jonger dan Hugo. Hij doorloopt de Latijnse school en de universiteit en wordt in 1621 beëdigd als advocaat. Voordat hij zijn beroep gaat uitoefenen, maakt hij zoals vele andere bemiddelde jongemannen eerst een reis door Europa, een zogenaamde ‘grand tour’. Hij doet onder meer Parijs aan, waar hij op familiebezoek gaat bij Hugo. Die is intussen uit Nederland verbannen en werkt in Frankrijk aan zijn boek over oorlog en vrede. Dirck helpt hem met de laatste loodjes, zoals het controleren van de drukproeven. Terug in Nederland wordt hij pensionaris (juridisch raadsman) van Dordrecht, net zoals Hugo dat van Rotterdam is geweest. In 1632 benoemt stadhouder Frederik Hendrik hem tot zijn persoonlijk advocaat en niet lang daarna wordt Dirck ook advocaat-fiscaal, een van de hoogste officieren van justitie van de Republiek. Hij staat in hoog aanzien bij de staatslieden van die tijd en wordt nogal eens op diplomatieke missies gestuurd.

Naast zijn drukke werkzaamheden ziet Dirck kans om ontzettend veel te publiceren, over alle mogelijke onderwerpen. In 1634 schrijft hij een boek over de rechten van Venetië dat die stad bijzonder goed uitkomt. Hij ontvangt als beloning liefst duizend dukaten, plus een gouden ketting. Tien jaar later doet hij het dunnetjes over met een publicatie waarin hij Venetië verdedigt tegen aanspraken van de hertog van Savoye. Als dank verleent de stad hem de eervolle titel ridder van San Marco. De bijbehorende oorkonde krijgt Dirck in januari 1645 van de Venetiaanse ambassadeur. Die treft hij in Münster bij de vredesonderhandelingen die drie jaar later een einde maken aan talloze oorlogen die Europa teisteren. Het is een kleurig pronkstuk, dat vast wordt gekoesterd door Signor Teodoro Graswinckel, Cavalliere di San Marco. Net als door het Stadsarchief, dat het archief van de familie Graswinckel beheert.