Geschiedenis of innovatie

Verfraaiingsvereniging Delfia, in 1897 opgericht door middenstanders, doet er alles aan om toeristen naar Delft te lokken. Die inspanningen leiden tot goede tijden voor restaurants, hotels en souvenirshops – zeker als na de eeuwwisseling iedereen recht krijgt op vrije dagen en mensen steeds meer te besteden hebben.

Affiches, zoals dit van Jan Heesterman, zetten vol in op het zogenaamde Oudhollandse karakter van de stad. Dagjesmensen komen immers vooral voor de historische grachten, de Oostpoort, het Prinsenhof en de middeleeuwse kerken. Het leidt tot een vooroorlogs record van 20.000 bezoekers in 1929.

Na de Tweede Wereldoorlog is de buitenlandse toerist het nieuwe doelwit. Verfraaiingsvereniging Delfia wordt een VVV en maakt folders in diverse talen. De Delftenaren denken groot in deze jaren. Burgemeester G.E. van Walsum reageert ontstemd als hij ontdekt dat er een promotiefolder van de Nederlandse VVV in de Verenigde Staten circuleert waarin ‘elke aanduiding van Delft’ ontbreekt.

Opvallend is de veranderde toon. De gemeente werkt in 1948 mee aan een internationale promotiefilm. Het scenario rept over een buitenlandse familie die over ‘de prachtige autoweg’ Rotterdam-Amsterdam naar Delft snort voor een bezoek ‘waarvan niemand spijt zal hebben’. De term Oudhollands komt niet meer voor, er wordt benadrukt dat bezoekers met de ‘ultramoderne electrische spoorwegen’ kunnen komen of met het ‘laatste snufje’ op toeristisch gebied: ‘het vliegwezen’. Een rondvaart per ‘modern motorjacht door de voornaamste kanalen’ besluit het dagje uit. Ondanks de nadruk op alle moderniteit zal deze toeristen toch ook weer het historische karakter van de stad het meeste bijblijven. Het is de eeuwige spagaat tussen geschiedenis en innovatie waar moderne marketeers zich nog steeds het hoofd over breken. Maar waarom eigenlijk? Met jaarlijks circa drie miljoen bezoekers lijkt het erop dat de doelstellingen inmiddels toch wel zijn behaald…