Sint Sebastiaansbrug dicht

Lastig dat de Sint Sebastiaansbrug tot 2020 niet te gebruiken is? Dat zal de bedenkers van het Komplan deugd doen. Hun plannen werden in 1956 enthousiast onthaald, maar ook al snel weer verguisd. Dat had niet per se met de brug te maken, wel met de doorgaande route die zij voor ogen hadden: dwars door de binnenstad heen.

De gemeenteraad stemt in 1956 van harte in met het Komplan, een alomvattend stedenbouwkundig plan voor het naoorlogse Delft. Krottenwijken worden opgeruimd, woonwijken verrijzen buiten de binnenstad en de infrastructuur gaat drastisch op de schop. Om het centrum beter bereikbaar te maken voor de oprukkende automobilisten komen er twee hoofdroutes. Van west naar oost een verkeersweg met tweemaal drie rijstroken ter hoogte van de Zuidwal, en van zuid naar noord een doorgaande route door de binnenstad, van de Reineveldbrug naar de nog te bouwen Sint Sebastiaansbrug. Die laatste verbinding sluit perfect aan op de Mekelweg waar de TH-wijk almaar verder uitdijt.

Geen tijd te verliezen dus. Terwijl de bruggenbouwers al aan het werk zijn, klinken er buiten het werkterrein echter steeds meer tegengeluiden. Als deelplannen concreet worden en de eerste huizenblokken tegen de grond gaan, blijkt wat de nieuwe verkeersweg dwars door het centrum behelst. Bewoners protesteren met succes tegen de doorbraak naar de Beestenmarkt, een verkeersingreep waar ook steeds minder politieke steun voor is. Als de Sint Sebastiaansbrug in 1963 geopend wordt, ligt hij er daarom al snel wat verweesd bij. De oversteek naar de TH-wijk is zeer nuttig, maar wat er met de gesloopte vlakte in de zuidelijke binnenstad moet gebeuren blijft nog lange tijd onduidelijk. De dubbele driebaansweg in het Vestegebied komt er in ieder geval niet, evenmin als de binnenstedelijke snelweg naar de Reineveldbrug. Die plannen zijn duidelijk een brug te ver.